Vanmorgen maakten we iets wel heel bijzonders mee! Na het gymmen en hoekenwerk was het tijd voor pauze. We trokken onze jassen aan en de eerste kinderen liepen al naar buiten. Al heel snel kwamen de eerste kinderen terug. ‘Er zit een papegaai op de school!’. Eerst dachten we natuurlijk dat de kinderen een grapje maakten. Maar er kwamen steeds meer kinderen terug om te vertellen dat er een papegaai was. 

En inderdaad! Er zat echt een papegaai op de school. Een hele mooie! Zou het zo zijn dat dit de papegaai is die ons al een paar weken brieven stuurt? De kinderen begonnen vanaf beneden al naar de papegaai te roepen: ‘Robbie! Kom maar op mijn schouder zitten’, ‘Robbie we hebben al je brieven in de klas gevonden’ en ‘Robbie, kijk, hier is je brief!’.

De dierenambulance werd gebeld. Maar waarom dan? Is Robbie ziek? ‘Nee, waarschijnlijk niet hoor. Maar ze willen even nakijken of Robbie wel gezond genoeg eet op de piratenboot. Weet je nog dat piraten die niet gezond eten een ziekte genaamd scheurbuik kunnen krijgen?’. Dat wisten de kinderen nog wel. 

Daar kwam de dierenambulance. Robbie had daar echter geen zin in. Nog voordat ze het plein opgelopen kwamen, vloog Robbie weg. En weg was hij! Waarheen? Waarschijnlijk terug naar de piraten. 

Eenmaal terug in de klas vonden de kinderen een brief:

‘Hallo lieve kinderen,

Ik wil jullie heel erg bedanken voor jullie hulp bij het zoeken naar de gouden letters.

Ik vind het heel fijn om jullie allemaal een keer in het echt gezien te hebben.

Knuffel van Robbie’

Wauw! Dit was heel bijzonder.

(Hopelijk is ‘Robbie’ weer snel terug bij zijn eigenaar. Die het waarschijnlijk heel verdrietig vindt dat deze mooie papegaai weggevlogen is. Wij hebben er even dankbaar gebruik van gemaakt.)